Joaquín Aréstegui diz nones, y tovía hai quien diz que ye una opinión ‘personal’ del cabezaleru del PP. ¿Daquién puede sorprendese pola rápida anuncia de que d’oficialidá ‘nones’?
Joaquín Aréstegui, pa quien nun lo sepa, ye l’home de confianza d’Ovidio Sánchez, quien-y apurre’l cachu de cerebru qu’al llavianés-y falta pa facer discursos y declaraciones amañoses, quien-y marca estratexes, quien-y diz lo guapu y llistu que ye depués d’agarrar la depresión tres de perder una elleición tres d’otra.
Aréstegui ye un home llistu, intelixente, con un nivel mui periba la media de la política asturiana. Ye un estratega diz que maquiavélicu, y sabe cuándo dexar facer a los suyos y cuándo cortar polo sano. Pa él, el problema llingüísticu n’Asturies nun ye más qu’un peón na so estratexia, un peón del que nun sabe mui bien qué va sacar (cuida que más bien poco), polo que nun-y importa un res dexar que-y lu coman y garantizase asina otres pieces más valoratibles nel alcuerdu económicu y de poder que va roblar cola FSA.
Porque lo importante pa’l PP nel tema l’estatutu ye sacar dalgo… ¿pol bien de los asturianos? Non, pol bien del partíu y de los que faen carrera nelli. Como la FSA, tamién nagua por un bipartidismu que-yos permita afitar esi comederu. Pa manexar dalgo, faise meyor ente dos qu’ente tres.
Aréstegui se xuega munchu, política y personalmente (más o menos, nel so casu, ye lo mesmu), como p’andar con boberíes col tema la llingua. Siéntolo polos del Círculu Lliberal, que a esti pasu van quedar ensin vaselina en dos díes.